Prehistoric isles

At one point in Earth’s history all continents were united in the supercontinent Pangaea. It began breaking up 170 million years ago, in the Middle Jurassic. The northern part, Laurasia, – todays North America, Europe and Asia – slowly drifted northwards.
The sea level was about 140 metres higher than today and Europe resembled a subtropical island world which was situated in the north-western branch of the so-called Tethys Ocean.

And northern Germany? Our region was the sea floor of a broad Tethys arm. North of today’s Münsterland lay a chain of small islands that reached as far as todays Harz Mountains, each with its own peculiar flora and fauna …

Een prehistorisch eilandenrijk

Ooit was al het land op aarde verenigd in het supercontinent Pangaea. Het begon uiteen te vallen in het midden Jura, 170 miljoen jaar geleden. Het noordelijke deel van Laurasia – het huidige Noord-Amerika, Europa en Azië – dreef langzaam noordwaarts.

De zeespiegel was nog zo’n 140 meter hoger dan nu en Europa leek op een subtropische eilandenwereld. Het lag in de noordwestelijke uitlopers van de zogenaamde Tethyszee. En Noord-Duitsland? Ons thuisland lag min of meer op de bodem onder een brede arm van de Tethys. Ten noorden van het huidige Münsterland lag echter een keten van kleine eilanden die reikte tot aan het huidige Harzgebergte, met hun eigen dieren- en plantenleven …